به نقل از «آفتاب»

کشف جدید و خطرناک دانشمندان درباره "خروپف"

تاریخ انتشار: ۱۷ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۹۶۲۰۹۷

آفتاب‌‌نیوز :

طبق تحقیق دانشمندان سوئدی، وقفه تنفسی در خواب (آپنه انسدادی خواب) که در واقع خود را به صورت خروپف نشان می‌دهد، باعث قطع اکسیژن بصورت مقطعی می‌شود.

آپنه انسدادی خواب (OSA) حدود ۳۰ میلیون آمریکایی و بسیاری دیگر در سراسر جهان را تحت تاثیر قرار داده است. این عارضه باعث شل شدن و باریک شدن دیواره‌های گلو می‌شود و تنفس طبیعی را چندین بار در شب مختل می‌کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

افراد دارای اضافه وزن به ویژه مستعد ابتلا به آپنه انسدادی خواب هستند. از اقدامات پیشگیرانه در این زمینه می‌توان به کاهش وزن یا استفاده از ماسک مخصوص روی بینی و دهان هنگام خواب (CPAP) که از طریق آن هوا را به پشت گلو می‌دمد تا مجاری تنفسی را در شب باز نگه دارد، اشاره کرد.

این یافته‌ها که در کنگره بین المللی «انجمن تنفسی اروپا» در بارسلون ارائه شده بر اساس سه مطالعه در سراسر اروپا انجام شده است.

دکتر آندریاس پالم، محقق و مشاور ارشد در دانشگاه اوپسالا در سوئد می‌گوید: «اینکه در بیماران مبتلا به آپنه انسدادی خواب، خطر ابتلا به سرطان افزایش یافته موضوعی شناخته شده است، اما مشخص نیست که آیا این به دلیل خود آپنه انسدادی خواب است یا به عوامل مخاطره آمیز مرتبط با آن مانند سرطان، چاقی، بیماری قلبی و یا حتی عامل سبک زندگی ارتباط دارد یا خیر. اما یافته‌های ما نشان می‌دهد که کمبود اکسیژن به دلیل آپنه انسدادی خود به‌طور جداگانه با سرطان مرتبط است».

محققان حدود ۶۲ هزار بیمار را که از چنین مشکلی رنج می‌بردند مورد بررسی قرار دادند. نکته جالب آن بود که نیمی از آنها در پنج سال گذشته به سرطان مبتلا شده بودند. دانشمندان به سرپرستی دکتر آندریاس پالم به بررسی دقیق‌تر موضوع پرداختند و اختلالات تنفسی را هنگام خواب بررسی کرده و نتایج را ثبت کردند.

یکی از مولفه‌ها، شاخص آپنه هیپوپنه (AHI) است که اختلالات تنفسی در طول خواب را شمارش می‌کند و دیگری شاخص اشباع اکسیژن (ODI) که برای محاسبه تعداد آپنه‌ها در هر ساعت که منجر به کاهش اکسیژن تا حداقل ۳ درصد می‌شود بود که مورد مطالعه قرار گرفت.

دکتر پالم در ادامه می‌افزاید که ارتباط بین بیماری آپنه خواب و سرطان نسبت به بیماری‌های قلبی عروقی، دیابت و بیماری کبد چرب، کمتر ثابت شده است. بنابراین، تحقیقات بیشتری در مورد این موضوع نیاز است و امیدواریم مطالعه ما سایر محققان را به تحقیق در مورد این موضوع مهم ترغیب کند.

تاثیر آپنه انسدادی خواب بر مغز

مطالعه دوم ارتباط بین آپنه خواب و کاهش بیشتر قدرت مغز را طی یک دوره پنج ساله مورد مطالعه قرار داد. این تحقیق بر مبنای تست خواب که بر روی ۳۵۸ فرد بالای ۶۵ سال در سوئیس انجام شده استوار است. در این مطالعه عملکرد شناختی، حافظه کلامی، زبان و ادراک بصری و رابطه مکانی نیز مورد ارزیابی قرار گرفت.

دکتر نیکولا مارشی از دانشگاه لوزان می‌گوید: «ما دریافتیم که در بیماری آپنه خواب به‌ویژه سطوح پایین اکسیژن در طول خواب به دلیل OSA، با کاهش بیشتر عملکرد شناختی، سرعت پردازش، عملکرد اجرایی و حافظه کلامی مرتبط است. ما همچنین متوجه شدیم که افراد ۷۴ ساله و بالاتر علی‌الخصوص در مردان بیشتر در معرض خطر کاهش شناختی مربوط به آپنه خواب در برخی از تست‌های شناختی خاص قرار دارند».

او در ادامه می‌افزاید: «افراد مبتلا به آپنه انسدادی خواب و پزشکان باید بدانند که وقفه تنفسی در خواب ممکن است در بیماری زوال عقلی نقش داشته باشد. با این حال تا به امروز، درمان این بیماری با دستگاه فشار مداوم مثبت هوایی (CPAP) برای جلوگیری از زوال عقلی به وضوح نشان داده نشده است. مطالعه ما نشان می‌دهد که احتمالا همه بیماران آپنه انسدادی خطر زوال شناختی یکسانی ندارند. احتمالا زیر گروهی از بیماران، به ویژه آنهایی که کمبود اکسیژن شبانه بیشتری دارند و همچنین بیماران مسن‌تر، بویژه مردان ممکن است در معرض خطر زوال شناختی مرتبط با آپنه انسدادی خواب باشند».

در تحقیق پایانی، پروفسور وینفرید راندرانت از دانشگاه کلن آلمان ضمن تاکید بر رابطه نگران کننده بین آپنه انسدادی خواب و بیماری‌های شناخته شده‌ای که بر بقا و کیفیت زندگی تاثیرگذار است می‌گوید مردم باید از این پیوندها آگاه شوند و باید سعی کنند برای کاهش خطر ابتلا به این بیماری، با نگه داشتن وزن متعادل تغییراتی در سبک زندگی خود ایجاد کنند. با این حال، در صورت مشکوک بودن به وقفه تنفسی در خواب، باید بیماری سریعا تشخیص و درمان قطعی آغاز شود. ما مشتاقانه منتظر تحقیقات بیشتری در این زمینه هستیم که به روشن شدن اینکه آیا بیماری آپنه انسدادی خواب ممکن است باعث برخی از مشکلات سلامتی شود یا خیر کمک می‌کند».

منبع: همشهری آنلاین

منبع: آفتاب

کلیدواژه: خروپف آپنه انسدادی خواب آپنه انسدادی خواب آپنه خواب

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۶۲۰۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

التهاب عامل کلیدی در پیشرفت آرتروز زانو

به گزارش صدای ایران از گجت نیوز، در یک مطالعه جدید محققان خون ۲۰۰ زن سفیدپوست که در ابتدای آزمایش هیچ علائمی از آرتروز زانو نداشتند و بر اساس عوامل خطر سنتی مانند آسیب دیدگی قبلی زانو یا جراحی زانو کم‌خطر در نظر گرفته می‌شدند را مورد بررسی قرار دادند.

سپس آنها با استفاده از یک آزمایش جدید که به دنبال پروتئین‌های موجود در خون برای پیش‌بینی خطر ابتلا به بیماری است، خون همین افراد را تجزیه و تحلیل کردند. بر اساس مقاله منتشر شده در مجله Science Advances در روز جمعه (٧ اردیبهشت)، تنها با بررسی شش پروتئین در خون می‌توان با دقت پیش‌بینی کرد که کدام فرد در طول ۱۰ سال آینده دچار آرتروز زانو خواهد شد.

این آزمایش در برخی موارد می‌تواند تا هشت سال زودتر از اشعه ایکس که در حال حاضر روش تشخیصی استاندارد طلایی برای آرتروز است، بیماری را شناسایی کند. محققان بر این باورند که تشخیص زودهنگام اهمیت ویژه‌ای دارد، زیرا اگرچه برای این بیماری درمانی قطعی وجود ندارد، اقدامات پیشگیرانه‌ای وجود دارد که می‌تواند روند پیشرفت آن را کند کند. این اقدامات شامل حفظ وزن سالم، انجام ورزش کم‌فشار و مصرف دارو‌هایی برای تسکین علائم می‌شود.

تشخیص آرتروز زانو با یک آزمایش خون ساده

تشخیص زودهنگام آرتروز زانو می‌تواند به مثابه یک زنگ خطر عمل کند. به گفته دکتر ویرجینیا بایرز کروس، نویسنده اصلی این مطالعه و استاد دانشکده پزشکی دانشگاه دوک در کارولینای شمالی، این موضوع می‌تواند افراد را به سمت درمان‌های پیشگیرانه سوق دهد. این امر می‌تواند از بروز عوارض بعدی بیماری مانند درد، ناتوانی و نیاز به تعویض مفصل جلوگیری کند.

علاوه بر این، دکتر کروس اشاره می‌کند که روزی شاید این یافته‌ها به دانشمندان در توسعه درمان‌های پیشگیرانه جدید و مؤثرتر برای این بیماری کمک کند. برای مثال چنین درمان‌هایی می‌توانند بر پروتئین‌های موجود در خون که با این بیماری مرتبط هستند، تأثیر بگذارند.

آرتروز زانو شایع‌ترین نوع آرتروز است و بیش از ۳۲.۵ میلیون بزرگسال در ایالات متحده را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این بیماری که در ابتدا به‌عنوان یک بیماری فرسودگی و پارگی شناخته می‌شد، زمانی رخ می‌دهد که غضروف داخل مفصل (به‌طور معمول در دست‌ها، لگن و زانو) دچار تخریب شود. این امر باعث می‌شود استخوان زیرین به مرور زمان تغییر کند و منجر به درد، خشکی و تورم شود.

التهاب، عامل کلیدی در پیشرفت آرتروز زانو

با وجود این، شواهد جدید حاکی از آن است که التهاب، نقشی اساسی در آسیب مفصلی ناشی از آرتروز زانو ایفا می‌کند. این بدان معناست که بیومارکر‌ها یا نشانه‌های قابل اندازه‌گیری در بدن وجود دارند که می‌توانند شروع بیماری را سال‌ها پیش از مشاهده آسیب ساختاری با اشعه ایکس هشدار دهند.

در این مطالعه جدید، دکتر کروس و همکارانش دو مجموعه نمونه خون را از گروه شناخته‌شده‌ای از زنان سفیدپوست میانسال در انگلستان که از سال ۱۹۸۹ به‌طور سالانه برای آرتروز زانو مورد بررسی قرار گرفته بودند، تجزیه و تحلیل کردند. تیم تحقیقاتی ۲۰۰ زن از این گروه را انتخاب کرد که از نظر سن و شاخص توده بدنی (BMI) با هم مطابقت داشتند. پس از ۱۰ سال پیگیری، نیمی از این زنان به بیماری آرتروز مبتلا شدند و نیمی دیگر نشدند.

محققان با استفاده از هوش مصنوعی، شش پروتئین را در نمونه‌های خون شناسایی کردند که به نظر می‌رسید نشانگر ابتلا به آرتروز زانو در آینده باشند. این نمونه‌های خون، هشت یا چهار سال قبل از تشخیص بیماری فرد، گرفته شده بودند. پروتئین‌های شناسایی‌شده در ایجاد التهاب و هوموستاز (ایستادگی خونریزی)، که اولین گام در پاسخ بدن به آسیب است نقش دارند.

برای تعیین دقت آزمایش، تیم تحقیقاتی از یک معیار ریاضی به نام مساحت زیر منحنی (AUC) استفاده کرد. امتیاز AUC کمتر یا مساوی ۵۰٪ نشان می‌دهد که یک آزمایش نمی‌تواند بین افراد مبتلا و بدون بیماری تمایز قائل شود.

امتیاز بالاتر از ۷۰٪ عملکرد قابل قبول و بالاتر از ۸۰٪ عالی در نظر گرفته می‌شود. شش پروتئین شناسایی شده در مطالعه جدید، امتیاز AUC برابر با ۷۷٪ را کسب کردند، این در حالی است که امتیاز پیش‌بینی بر اساس سن و شاخص توده بدنی افراد حدود ۵۰٪ و بر اساس درد زانو ۵۷٪ است.

اگرچه نتایج این مطالعه اولیه بسیار امیدوارکننده است، اما به گفته دکتر کروس این آزمایش به این زودی‌ها در کلینیک‌ها قابل استفاده نخواهد بود. تیم تحقیقاتی در حال حاضر باید بررسی کند که آیا این موفقیت در مورد مردان و همچنین افراد با نژاد‌های دیگر نیز قابل تکرار است. لازم به ذکر است که زنان به‌خصوص بعد از ۵۰ سالگی، بیشتر در معرض ابتلا به آرتروز زانو نسبت به مردان هستند.

دکتر کروس اشاره می‌کند پس از تکمیل این مرحله، آزمایش‌های بالینی برای درمان‌های جدید در انتظار ماست. به صورت تئوری، از این بیومارکر‌ها می‌توان برای سنجش کارایی دارو‌های خاص در توقف پیشرفت آرتروز زانو استفاده کرد. در صورت موفقیت‌آمیز بودن این روش در مدل‌های حیوانی، چنین دارو‌هایی می‌توانند روی افرادی که در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند، آزمایش شوند.